تهران – بیستوپنجمین نمایشگاه بینالمللی صنعت ایران، با هدف نمایش توانمندیهای ماشینسازی، تجهیزات صنعتی، فناوریهای نوین، صنایع دانشبنیان و سایر بخشهای کلیدی صنعت، امسال با ترکیب نامتوازن برگزار شد. مشاهدات میدانی و گفتگو با فعالان صنعتی نشان میدهد حضور گسترده شرکتهای خودروساز و قطعهساز، چهره و هویت اصلی نمایشگاه را تحت تأثیر قرار داده است.
کارشناسان معتقدند این روند ناشی از ضعف مدیریت و فقدان سیاستگذاری حرفهای مجریان نمایشگاه است. تمرکز بیش از حد بر حضور قطعهسازان نه تنها هویت تخصصی رویداد را دگرگون کرده، بلکه فرصت نمایش توانمندیهای سایر صنایع را محدود ساخته است.

حضور پررنگ خودروسازان
گزارشها نشان میدهد بیش از ۵ هزار مترمربع از فضای نمایشگاه به شرکتهای مرتبط با خودروسازی اختصاص یافته است. این اقدام در حالی رخ داده که بسیاری از صنایع ماشینسازی، تجهیزات صنعتی و فناوریهای نوین در این رویداد حضور کمتری داشتهاند. به گفته فعالان صنعتی، این اتفاق نشاندهنده ناکامی مجریان نمایشگاه در جذب مشارکت از سایر بخشها و اتکا به شرکتهای خودروسازی برای پر کردن فضای خالی سالنهاست.
این ترکیب غیرتخصصی، باعث شده بسیاری از غرفهداران تنها حضور فیزیکی داشته باشند و بازده اقتصادی ملموسی کسب نکنند. کارشناسان هشدار دادهاند تکرار چنین روندی میتواند اعتماد بخش خصوصی به نمایشگاههای ملی را کاهش داده و مشارکت در دورههای آینده را محدود کند.
هزینههای سنگین و بازده محدود
حضور پررنگ قطعهسازان در محیطی غیرتخصصی، ضمن اتلاف هزینههای بازاریابی و لجستیک، به ایجاد فرصتهای بازاریابی محدود برای سایر صنایع منجر شده است. بسیاری از شرکتها که انتظار تعامل با مشتریان هدف و بازدیدکنندگان تخصصی را داشتند، از بازده اقتصادی این حضور رضایت نداشتهاند.
بحران اعتماد و ضرورت نظارت
کارشناسان و ناظران صنعتی معتقدند اختصاص فضا به شرکتهای غیرمرتبط، اگرچه ممکن است ظاهر نمایشگاه را حفظ کند، اما در عمل به کاهش اعتبار نمایشگاههای تخصصی و آشفتگی در نظام حکمرانی نمایشگاهی کشور منجر میشود.
سازمان توسعه تجارت ایران و شرکت سهامی نمایشگاههای بینالمللی تهران موظفاند نظارت دقیقتری بر ترکیب موضوعی، کیفیت برندهای شرکتکننده و معیارهای انتخاب غرفهداران داشته باشند تا از تبدیل نمایشگاههای ملی به رویدادهای تکصنعتی جلوگیری شود.
نمایشگاه صنعت ایران در سال ۱۴۰۴، به جای آنکه تصویرگر توانمندیها و نوآوریهای گسترده صنعتی کشور باشد، در عمل به نمایشگاهی خودروسازمحور بدل شد. این وضعیت ضرورت بازنگری فوری در سیاستها و مدیریت رویدادهای صنعتی کشور را برجسته میکند. کارشناسان تأکید دارند که صنعت ایران بیش از هر زمان به نمایشگاههایی تخصصی، هدفمند و حرفهای نیاز دارد تا ظرفیتهای فناورانه و مهندسی کشور به درستی معرفی شود.
