به گزارش خبرگزاری فیرنا، کامران پارسا متولد سال ۱۳۲۴ بود و پس از پایان تحصیلات دانشگاهی و خدمت نظام وظیفه، در سال ۱۳۴۷ همزمان با آغاز ساخت‌وساز مجموعه نمایشگاه بین‌المللی تهران، به دعوت دکتر انوشیروان رئیس – نخستین مدیرعامل این مجموعه – به جمع بنیان‌گذاران آن پیوست. او از نخستین نیروهای جوانی بود که با انگیزه خدمت به ایران در حال توسعه، در شکل‌گیری ساختار نمایشگاهی کشور نقش مؤثری ایفا کرد.
در سال ۱۳۴۸، همزمان با بهره‌برداری از نخستین سالن‌ها و ساختمان‌های اداری، دومین نمایشگاه بین‌المللی تهران با عنوان نمایشگاه آسیایی و با حضور ۳۳ کشور برگزار شد؛ رویدادی که نقطه عطفی در تاریخ نمایشگاهی ایران به شمار می‌رود. تلاش‌های بی‌وقفه افرادی چون کامران پارسا سبب شد نام تهران در فهرست مراکز معتبر نمایشگاهی جهان قرار گیرد.
پارسا در طول بیش از پنج دهه فعالیت حرفه‌ای خود، مسئولیت‌های گوناگونی در شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران برعهده داشت، از جمله:
- عضویت در هیئت برگزاری نمایشگاه آسیایی و غرفه ایران در اکسپو اوساکا ۱۹۷۰
- ریاست اداره نمایشگاه‌های بین‌المللی داخلی و خارجی
- عضویت در کمیته پژوهش‌های نمایشگاهی و اتاق فکر سازمان
- مشاورت تخصصی مدیرعامل وقت شرکت سهامی نمایشگاه‌های بین‌المللی ایران
- مشارکت در ساخت سالن‌های شماره ۴۳ و خلیج‌فارس
کامران پارسا در گفت‌وگوهای خود همواره بر اهمیت اختصار، هویت و برندینگ در نام‌گذاری نمایشگاه‌ها تأکید می‌کرد و می‌گفت: «با انتخاب عناوین طولانی برای نمایشگاه‌ها مخالفم. هر رویداد باید عنوانی کوتاه، روشن و برندساز داشته باشد.» در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، مقالات و مصاحبه‌های متعددی از او در نشریات تخصصی منتشر شد که ایده‌های نو در زمینه مدیریت، بازاریابی و توسعه رویدادهای نمایشگاهی ارائه می‌داد.
آخرین گفت‌وگوی او به همراه همسرش خانم ذوالفقاری — از فعالان شناخته‌شده صنعت نمایشگاهی کشور — توسط حبیب علیزاده در مجله «نمایشگاه» انجام شد. جامعه نمایشگاهی ایران با اندوهی عمیق، یاد این پیشکسوت دلسوز را گرامی می‌دارد و فقدان او را تسلیت می‌گوید.
